بررسی عوامل پایداری در ساختمانهای بلند
بررسی عوامل پایداری در ساختمانهای بلند
مقدمه
توسعه پایدار و مفهوم آن
معماری پایدار
ساختمان بلند با عملکرد بالا
عوامل طرح
استراتژی ها برای رسیدن به پایداری
سيستم امتيازی LEED
استراتژی های دیگر برای ساختمان های سبز بلند
معرفی ده برج سبز دنیا ( از نظر زیست محیطی)
نتیجه گیری
منابع فهرست
مقدمه
امروزه محیط زیست، صرفه جویی در مصرف انرژی های فسیلی و توسعه پایدار به مباحث بسیار مهم و رایج در سطح بین المللی تبدیل شده اند.
بعلاوه افزایش مداوم جمعیت، کشورهای جهان را بیش از پیش با مشکل کمبود انرژی رو به رو ساخته و حیات بشر را تهدید می کند( 1).
طبق گزارش سازمان ملل متحد تا سال 2030 ، در مناطق شهری سراسر جهان ۵ میلیارد نفر زندگی خواهند کرد. در حالی که در سال 1950،30%از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می کردند، در سال 2000 نسبت ساکنان شهری به 47 % افزایش یافت و پیش بینی شده تا سال 2030 به 60 % افزایش یابد( 2).
کمبود انرژی، گرم شدن کره زمین، گستردگی شهری، آلودگی هوا، فراوانی محل های دفن زباله، کمبود آب و بیماری، میراثی از قرن بیست و یکم خواهند بود مگر این که ما به سرعت بسوی فکر و اجرای پایداری حرکت کنیم.
با توجه به افزایش جمعیت و پیامدهای آن، توسعه عمودی شهرها به عنوان راه حل مناسب و اجتناب ناپذیر مطرح می شود که روش طراحی شهری ما را برای همیشه تغییر خواهد داد. به دلیل اهمیت موضوع محیط زیست، معماری سبز و سازگار با محیط زیست نیز طراحی امروز و آینده ما را تحت تاثیر قرار خواهد داد. این توسعه عمودی زمانی اثربخش است که سازگار با محیط زیست طراحی شودمیباشد.
توسعه پایدار و مفهوم آن توسعه پایدار، یک ایده و اصطلاح بسیار گسترده است که معانی متفاوت و بسیاری دارد و در نتیجه فراوانی این معانی، واکنش های مختلف صاحب نظران را بر
می انگیزاند .
در سال 1983 سازمان ملل متحد، کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه را در تلاش به منظور حل اختلافات ناشی از آرمانهای جهان توسعه یافته و در حال توسعه تاسیس کرد. آنها در سال 1983 " آینده مشترک ما" و یا گزارش برونتلند را منتشر کردند، که مفهوم "توسعه پایدار" راه اندازی شد و در سال 1992 در اجلاس زمین در ریو تقویت گشت.
آن برای" توسعه که نیازهای نسل حاضر بدون لطمه زدن به توانایی نسلهای آینده برای رفع نیازهای خود هستند" مطرح شد. هدف توسعه پایدار در اصل تعادل محیط زیست است(3).
توسعه پایدار بر سه اصل عمده: پایداری محیطی، اجتماعی و اقتصادی مبتنی است. اساس پایداری محیطی بر این اصل استوار است که استفاده از زمین باید به گونه ای صورت گیرد که استفاده از آن برای نسل های آینده نیز میسر باشد. فعالیت های انسانی باید بدون تقلیل منابع و تخریب محیط طبیعی انجام شود، برای این منظور در استفاده از منابع طبیعی باید به ظرفیت تجدید پذیری آنها توجه شود. توسعه پایدار محیط زیست برکاهش استفاده از منابع طبیعی و انرژی های تجدید ناپذیر، جلوگیری از اتلاف منابع انرژی، کاهش تولید پسماندها و تاکید بر استفاده مجدد و بازیافت پسماندها، استفاده از مواد قابل بازگشت به طبیعت و کاهش تولید آلودگی ها در صنایع و کشاورزی تاکید می کند(4).
